آیا تاکنون اسم سرکه انگبین به گوشتان خورده است؟ سرکه انگبین یا سرکه عسل یک سرکه معمولی نیست و طی یک فرآیند سه مرحله ای ساخته می شود. همه افراد از عهده تهیه آن بر نمی آیند. این مطلب نتیجه جدیدترین اطلاعات را از مجلات پزشکی معتبر در سرتاسر دنیا و سپس نظر دکتر خیراندیش در مورد سرکه انگبین، انواع و طرز تهیه و مصرف آن برای شما بیان می کند.
سرکه انگبین چیست؟
- شربتی که از سرکه و انگبین (عسل) درست کنند.
- سرکه انگبین همان اسید استیک است با این تفاوت که در ساخت آن از عسل استفاده می شود.
- سرکه انگبین از انواع رایج سرکه نیست و به صورت تجاری در ایتالیا، فرانسه، رومانی و اسپانیا ساخته می شود.
طرز تهیه سرکه انگبین در علم مدرن
در برخی نقاط که عسل یافت نمی‌شد یا می‌خواستند شربتی ارزان قیمت فراهم کنند سکنجبین را از مخلوط سرکه و شکر تهیه می‌کردند ولی همچنان آن را سکنجبین می‌نامیدند؛ و امروز که عسل گران یا کمیاب تر از گذشته شده به‌طور کلی این شربت را با شکر تهیه می‌کنند. اگر زنبورعسل پرورش می دهید حیف است که سرکه انگبین درست نکنید. در کنار طعم و مزه، هم عسل و هم سرکه انگبین برای سلامتی بسیار خوب هستند.
برای درست کردن سرکه انگبین باید سه مرحله بگذرد: تخمیر، تلقیح با استوباکتر و قرار گرفتن در معرض هوا؛ بنابراین تابستان، بهترین زمان برای درست کردن سرکه انگبین است.
مرحله اول: تخمیر
ابتدا یک نوشیدنی تخمیرشده درست کنید که بیش از 12 درصد الکل داشته باشد همانند: از یک کیلو عسل بعلاوه آب برای ساختن محلولی به اندازه یک و نیم لیتر استفاده کنید. سپس آن را در 7 لیتر ضدعفونی شده ریخته و به مدت 1 تا 2 ماه در هوای اتاق برای از بین رفتن حباب های آن نگهداری کنید.
مرحله دوم: تلقیح با استوباکتر
هنگامی که یک روز گرم را پیش رو داریم، ابتدا شهد را به حیاط منتقل می کنیم، سپس برای مدت چند ساعت به مگس ها و سایر حشرات اجازه می دهیم تا باکتری های همزیست خود را با پاهایشان به داخل آن فرو ببرند و با استوباکتر تلقیح کنند (باکتری اسید استیک).
مرحله سوم: در معرض هوا قرار گرفتن
...
برای مطالعه ادامه متن بر روی لینک زیر کلیک کنید:
- ۹۸/۰۴/۳۱